Ostatnio wpadłam przypadkiem na ten tekst na komputerze i postanowiłam wreszcie wrzucić kilka słów na temat przekleństwa Busli. Jak już kiedyś wspominałam jest to fragment Bósa saga og Herrauðs. Miejsce akcji: Szwecja. Jeśli ktoś ma ochotę zapoznać się z całością to sagę można bez większego problemu znaleźć w sieci, a opowiada ona o przygodach tytułowych bohaterów – Herrauða i Bósiego. Przekleństwo Busli pojawia się w momencie, kiedy obaj zostają uwięzieni przez króla Hringa. W ramach wprowadzenia dodam, że Herrauð jest młodszym synem Hringa i wychował się razem z Bósim. Ponieważ Bósi zabił starszego syna króla, a Herrauð się za nim wstawił, rozsierdzony król postanawia ich zabić następnego dnia. Nocą w komnacie śpiącego króla zjawia się jednak Busla, której wychowankiem jest właśnie Bósi i przy pomocy galdr odwodzi Hringa od jego zamiaru.”Klątwa” składa się z trzech części. Pierwsza, najdłuższa, ma siedem strof; kolejne składają się z pojedynczej strofy.
A oto i słowa Busli w moim wolnym tłumaczeniu. Początkowo chciałam, jak w oryginale, oddać aliteracje, ale muszę przyznać, że aliteracja w języku polskim jest dla mnie tak obcym zjawiskeim, że o i ile na dłuższych ciągach wyrazowych od biedy dam radę ją zastosować, to nie potrafię tego zrobić przy dwuwyrazowych wersach. Języki skandynawskie są jednak specyficzne, tam o aliterację o wiele łatwiej. Ale że akurat w przepowiedni Busli chodzi głównie o treść a nie formę, więc pozwolę sobie przytoczyć ją w taki sposób:
Leży tu król Hringr
Władca Gotów
Najnieustępliwszy
Ze wszystkich ludzi;
Zamierzasz syna swojego
Sam zamordować
Uczynek ten niepojęty
Będzie szeroko znany
Usłysz słowa Busli
Pospiesznie śpiewane
Tak by było je słychać
na całym świecie
Złe dla wszystkich
Którzy je słyszą
Najstraszliwsze jednak dla tego
Któremu je dziś mówię
Przepadną zjawy
Nieszczęście nadejdzie
Zatrzęsą się skały
Zagrzmi ziemia
Zepsuje się pogoda
Nieszczęście nadejdzie
Jeśli ty, królu Hringu
Nie uwolnisz Herrauða
A Bósiego nie ocalisz
Tak ci zaszkodzę
Że w twojej piersi
Serce twoje
Gryźć będą węże jadowite
uszy twoje
Nigdy już nie usłyszą
A oczy twoje
Odwrócą się na zewnątrz
jeśli Bósiego
nie ocalisz
a Herrauða
dosięgną ciosy
Jeśli będziesz żeglował
Pozrywają się liny
Jeśli będziesz sterował
Powypadają wiosła
Żagle się porwą
I na pokład osuną
A olinowanie
Całe się zniszczy
jeśli Herrauða
dosięgną ciosy
a Bósi
nie doczeka pojednania
Kiedy będziesz jechał konno
Poplączą się lejce
Koń okuleje
Albo padnie
A na wszystkich drogach
I ścieżkach
Stąpać
przed tobą będzie licho
jeśli Bósiego
nie ocalisz
a Herrauða
dosięgną ciosy
W łóżku będzie ci
Jak w płonącym sianie
Na wysokim stołku
Jak w unoszącym się morzu
Jednak później
Przydarzy się jeszcze gorsze
Jeśli będziesz chciał z dziewczyną
Męskich radości doświadczyć
Zgubisz się wtedy po drodze
Czy chcesz usłyszeć więcej?
(ponieważ król nie chce zrezygnować, Busla deklamuje dalej)
Tolle i elfy i wiedźmy
Górscy mieszkańcy i olbrzymy
spalą twoje hale
Hrimtursy będą cię nienawidzić
Konie będą cię krzywdzić*
Siano będzie cię kuło
sztormy będą cię chłostać
Biada ci
Jeśli woli mojej nie wypełnisz
*użyty tu czasownik to dość mocne słówko, odwołujące się do praktyk sodomistycznych; niech więc każdy sobie dopowie jak to krzywdzenie przez konia ma w praktyce wyglądać ;)
[Hringr zgadza się w tym momencie na uwolnienie Herrauða, ale nie Bósiego, tak więc Busla kontynuuje. Ale zanim usłyszymy kolejną strofę, pojawia się ciekawa informacja:
Hóf hún þá upp þat vers, er Syrpuvers er kallat ok mestr galdr er í fólginn ok eigi er lofat at kveða eftir dagsetr, ok er þetta þar í nærri endanum
co oznacza, że następujący wers nazywany jest Syrpuvers i ma największą moc magiczną, dlatego nie wolno go śpiewać po zmierzchu]
Teraz wypowiem sześciu
Podaj mi ich imiona
Wszyscy niezwiązani
Pokarzę ci
Jeśli nie odgadniesz
Odpowiedź mnie nie zadowoli
Wtedy psy
Zagryzą cię na śmieć
Ale twoja dusza
Zatonie w piekle
Po czym następuje ciąg 36 znaków runicznych, o których już pisałam, a który tłumaczymy jako: ristill, æistill, þistill, kistill, mistill, vistill. Ale ponieważ król w tym momencie kapituluje i zgadza się wypuścić Herrauða oraz Bósiego, więc klątwa nie zostaje rzucona.
źródła:
Bósa saga og Herrauðs
źródła:
Bósa saga og Herrauðs
Agrell, Sigurd; Runornas talmystik och dess antika förebild; 1927 http://runeberg.org/talmystik/